Dzieło zbudowane w latach 1743-46. Jego zadaniem była osłona zachodnich umocnień Nysy i Radoszyna oraz śluz Górnej oraz na Młynówce.
Zbudowana jest na planie kwadratu z kolistym dziedzińcem, otoczonym kazamatami, których sklepienia jak i mury reduty nakryto wałami ziemnymi. Na stanowiska strzeleckie i artyleryjskie prowadziły z poziomu dziedzińca pochylnie. Na dziedziniec prowadzi z zewnątrz klasycystyczna brama.
Pierwotnie cała reduta otoczona była fosą, która została zasypana.

Wybudowana w latach 1743-46 równocześnie z Kardynalską i będącą jej bliźniaczą.
W drugiej połowie wieku XIX przeznaczona na cele magazynowe, po wyburzeniu przeciwstraży i zasypaniu fos, usunięto wały górne i pochylnie, wybito też duże okna.
W 1910 roku na południowo-zachodnim narożu kwadratu reduty wzniesiono budynek kasyna oficerskiego.
Po 2-giej wojnie światowej ścięto część przeciwległego narożnika.
Jeszcze niedawno w ogóle niedostępna, znajdowała się na terenie zakładów motoryzacyjnych produkujących samochody Nysa. Z racji wyburzania pozostałości zlikwidowanej fabryki reduta stała się, przynajmniej częściowo, dostępna.

Reduta Jerozolimska została zbudowana w latach 1748-51, na planie kwadratu z zaokrąglonymi narożami zachodnim i wschodnim., nie posiadała kazamat tylko niewielki schron. W zachodnim boku reduty znajduje się brama w postaci przecięcia wału, niegdyś z dojściem przez mostek.
W 1870-71 w jej wnętrzu stanęły baraki lazaretu, a w latach 1882-83 przystosowano ją do funkcji działobitni. Po 1919 roku pełniła funkcje gospodarcze, zaś po 2-giej wojnie światowej przebudowano ją na obiekt sportowy, z boiskiem wewnątrz.

Obwarowania powstały w latach 1774-91 z przekształcenia pojedynczych umocnień wyżynnego przedpola. Pojedyncze reduty i dzieła obronne wzniesione w latach 1774-76 tj. reduty Kapliczne i Górna Kapucyńska oraz "place d`Armes, zostały przebudowane na bastiony, połączone kurtynami i osłonięte suchą fosą z przeciwskarpami. Linia ta złożona z 5-ciu bastionów i 4-ch kurtyn zajęła całość wyżynnego terenu od strony północnej. Bastiony otrzymały częściowo nazwy dawnych redut: bastion Kapliczny, Kurtyna i bastion Place d`Armes, kurtyna i bastion Regulicki, kurtyna i bastion Morawski oraz kurtyna i bastion Grodkowski. Ten ostatni został rozebrany w 1929 r. W latach 1865 - 67 dokonano rozbudowy i modernizacji , w czasie której oprócz wzmocnienia, rozbudowano kazamaty na przeciwskarpie i schrony na wałach, natomiast na tyłach obwałowań przebudowano drogę forteczną z magazynami. Wszystkie bastiony miały rozbudowane kazamaty koszarowo - magazynowe od strony szyi przy dziedzińcach przyległych do drogi fortecznej.

W kurtynach: Place d` Armes i Morawskiej znajdowały się poterny bram wypadowych, osłonięte od strony fosy krótkim niższym wałem ziemnym, prowadzące przez fosę i pochylenie placów broni na zewnątrz, na stok bojowy. Całość obwarowań otoczono szeroką suchą fosą chronioną z wału głównego i galerii przeciwskarpowych umieszczonych w przeciwstoku przed bastionami. Z galerii przeciwskarpowych prowadziły wejścia do chodników przeciwminowych.

Ścieżkę wzdłuż suchej fosy zrewitalizowano oraz udostępniono jako trasę spacerową. Obwałowania, które okalają nasze miasto od północy i północnego zachodu mają długość kilometra i dwustu metrów.Ten szlak został przystosowany do uprawiania turystyki pieszo-rowerowej, z akcentem na ochronę przyrody, a konkretnie różnorodności biologicznej.

Obwałowania powstały w 1875 roku co było konsekwencją przeniesienia dworca kolejowego na prawy brzeg Nysy Kłodzkiej. Wyburzono wtedy starsze, XVIII wieczne obwarowania otaczające miasto od strony wschodniej. Rozciągają się między obecnymi ulicami Mazowiecką, Bolesława Śmiałego i Jagiełły, aż do ul. Jagiellońskiej.